Όταν ενώσουμε αγνό μελισσοκέρι με κάποιο θεραπευτικό έλαιο και στη συνέχεια τα θερμάνουμε το αποτέλεσμα είναι , αφού στερεοποιηθούν, μια κρεμώδη ομοιόμορφη μάζα.

Αυτή είναι η κεραλοιφή ή το λεγόμενο «κεραλοιμα» όπως το ονόμαζαν οι πρόγονοί μας , οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας. Το κεράλοιμα ήταν απαραίτητο και πάντα υπήρχε μέσα σε κάθε σπίτι και ο λόγος ήταν ότι με αυτό θεράπευαν διάφορες δερματικές παθήσεις καθώς και δερματικές βλάβες όπως καψίματα , εγκαύματα κ.α.

Συνήθως το παρασκευάζουν οι ίδιοι συλλέγοντας λογής-λογής βότανα για να εμπλουτίσουν με τις θεραπευτικές ουσίες το κεράλοιμα. Βότανα και έλαια της περιοχής στην οποία ζούσαν για αυτό και σήμερα υπάρχει πληθώρα καταγεγραμμένων συνταγών από τον Ελλαδικό χώρο.

Οι πατέρες της μονής του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου έχοντας ως βάση τόσο την παρακαταθήκη των προγόνων μας, γραπτή αλλά και προφορική, όσο και η επιστημονική γνώση πάνω στις ανεκτίμητες θεραπευτικές ιδιότητες των μελισσοκομικών προϊόντων (μέλι, πρόπολη, γύρη, βασιλικός πολτός) καθώς και των διαφόρων ελαίων, παρασκευάζουν μια σειρά από κεραλοιφές οι οποίες επιδρούν θετικά στα διάφορα δερματολογικά ή παθολογικά προβλήματα

Οι κεραλοιφες που παράγονται είναι οι εξής: